قانون جذب این باور شبه علمی است که افکار (خودآگاه و ناخودآگاه) بر زندگی افراد تأثیر می گذارد ، با این استدلال که آنها واحدهای انرژی هستند که موج انرژی مشابه موج ساطع شده را به فرد باز می گردانند. این ایده فاقد پشتوانه علمی است.

عبارت "قانون جذب" توسط نویسندگان ، تئوسوفها ، نویسندگان و فلاسفه استفاده شده است [نیاز به منبع] به گفته طرفداران این قانون ، این بدان معناست که افکار (احساسات ، عقاید ، خواسته ها و ...) که فرد دارد (اعم از هوشیار یا ناخودآگاه) عواقب مربوط به آنچه مورد نظر است را ایجاد می کند. این روند به عنوان "ارتعاشات هماهنگ قانون جذب" توصیف می شود. 1

قانون جذب هیچ مبنای علمی ندارد 2 و علم شبه محسوب می شود. 3 محققان زیادی سو mis استفاده از اصطلاحات علمی توسط مدافعان این قانون را مورد انتقاد قرار داده اند. 2 4 5 6. از نظر روانشناختی ، قانون جذب نیز مورد انتقاد شدید قرار گرفته است. نویسنده باربارا ارنرایش در کتاب "لبخند بزن یا بمیر" به شدت از او انتقاد کرد.

فهرست مطالب

1 تاریخچه

2 اصل

3 انتقاد از قانون جذب

4 همچنین مراجعه کنید

5 منبع

تاریخ

برخی از نویسندگان پیشینیان تاریخی "قانون جذب" را در آیین هندو 7 و از طریق هندوئیسم در تئوسوفی شناسایی می کنند ، 8 اما در یهودیت ، مسیحیت نیز منابع ذکر شده است (متی 21:22 مارک 11:24) و zohar (کابال) وجود این پیشینیان به معنای ارتباط تاریخی همه آنها نیست ، زیرا قانون جذب می تواند در نتیجه تعصبات شناختی مشترک بین همه انسانها بوجود آید. یکی از تکنیک های قانون جذب تجسم خلاق است. اگر به دنبال یادگیری تجسم خلاق هستید اینجا کلیک کنید تا شما را با تجسم خلال آشنا کنیم

شرح جزئیات این ایده ، بخشی از آن را مدیون جیمز آلن (1864-1912) است ، كه در سال 1902 مقاله "همانطور كه ​​انسان می اندیشد" را منتشر كرد ("مثل یك انسان فکر كن"). بعداً والاس دلوایس واتلز (1860-1911) "علم ثروتمند شدن" (1910) و چارلز اف. هانل "سیستم كلید اصلی" ("سیستم كلید اصلی") (1912) را منتشر كرد. در طول قرن بیستم ، چندین نویسنده به این آثار و ایده های موجود در آنها اشاره کردند.

این قانون می گوید که از طریق اندیشه می توان مطلوب مورد نظر را جذب کرد. به همین دلیل ، قانون جذب با قانون ذهن گرایی ، یکی از هفت اصل یا قوانین معنوی هرمس تریزمیستوس ، که در Kybalion ، کتاب تألیف شده توسط سه ابتکار ، همراه است ، همراه است. قانون ذهن گرایی می گوید همه چیز در جهان یک خلقت ذهنی است و انسان از طریق اندیشه خود واقعیت خود را می آفریند.

شروع

پیروانی که قانون جذب را به عنوان راهنما قبول می کنند ، از این ایمان به حسن خیر بودن قوانین جهان عمل می کنند. برخی از پیروان این اعتقاد تصدیق می كنند كه قانون جذب "قانون جهان" است ، زیرا از 100٪ مواقع بدون استثنا در مورد همه موجودات اعمال می شود و چیزی نیست كه فرد در صورت اعمال یا عدم استفاده از آن انتخاب كند. مثال شباهت آن به جاذبه در این زمینه معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد ، زیرا شخص نمی تواند تصمیم بگیرد که "در زندگی خود به گرانش" اعمال نشود "یا" اعتقاد نداشته باشد ". لازم به ذکر است که اصطلاح "قانون" همان اصطلاحی نیست که توسط جامعه علمی مورد استفاده قرار می گیرد (به قانون علمی مراجعه کنید).

برخی از طرفداران نسخه مدرن "قانون جذب" ریشه آن را به فیزیک کوانتوم نسبت می دهند. به گفته آنها ، افکار دارای انرژی هستند که انرژی مشابهی را تولید می کند. برای کنترل این انرژی ، طرفداران آن ادعا می کنند که چهار مرحله باید دنبال شود:

دانستن آنچه شما می خواهید و درخواست جهان برای آن ("جهان" همان چیزی است که فرد قبول می کند ، مانند خدا).

تمرکز افکار خود را بر روی شی مورد نظر با احساساتی مانند اشتیاق یا شکرگذاری متمرکز کنید.

احساس یا رفتار مانند اینکه جسم مورد نظر قبلاً بدست آمده باشد.

برای دریافت آن باز باشید.

آنها می گویند ، تفکر در مورد آنچه که فرد ندارد ، در ابدیت نداشتن آشکار می شود ، در حالی که اگر فرد به این اصول پایبند باشد و از افکار "منفی" پرهیز کند ، جهان خواسته های شخص را آشکار می کند.

تئوسوفیسم تبتی ، Djwhal Khul آن را به عنوان قانون اساسی تجلی و قانون عالی این منظومه شمسی تعریف می کند. وی معتقد است که این قانون است که دو قطب را متعادل می کند ، زیرا قانون اقتصادی قطب منفی و قانون ترکیبی قطب مثبت است. [ترجمه ترگمان] از دیدگاه انسان ، این فهمی است که خودآگاهی به شما می دهد

انتقاد از قانون جذب

مجله Skeptical Inquirer10 جعل پذیری و آزمون پذیری این ادعاها را مورد انتقاد قرار داد. منتقدان ادعا كرده اند كه شواهد ارائه شده غالباً حكايتي است و به دليل ماهيت خود گزينشي گزارش هاي مثبت و همچنين ذاتي بودن هر نتيجه ، اين گزارشات مستعد سوگيري تاييد و سوگيري انتخاب هستند. به عنوان مثال علی آلوسی ، فیزیکدان ، انتقاد کرد که قابل اندازه گیری نیست و این احتمال

منبع